SZROHISTORIA: Honda Accord IV z polskiego salonu

Tym razem Szrohistoria pochodzi od jednego z czytelników szrociaków, ale jest tak niesamowita, że zdecydowałem się ją opublikować. Oddaje klawiaturę Bartkowi.

Dla mnie ten konkretny samochód ma niesamowita historię i wartość, gdyż wiąże się on z osobą mojego dziadka Czesława – lekarza dermatologa. Zacznę od tego, że w 1991 roku kupił on widocznego na zdjęciu Accorda w polskim salonie, a w naszej rodzinie auto pozostawało aż do 2002 roku. Później samochód został sprzedany znajomym z Milanówka, a ja już wtedy (jako 10-latek) obiecałem sobie, że na pewno kiedyś je odkupię.
Pan z Milanówka sprzedał ja w ręce Rafała, a ja z Rafałem poznałem się przez przypadek na spocie JDM Łódź. Już wtedy wiedziałem że autko na bank wróci do mnie. Ale, żeby nie było tak prosto Rafał sprzedał auto kolejnej osobie - Sebastianowi z Miata Familia - po czym niedawno Accord z pełną dokumentacją, oraz fakturą zakupu na mojego dziadka opiewającą na 221 mln złotych wrócił po 17 latach do tego samego garażu, w którym stał przez długie lata. Dla mnie to wielka wartość sentymentalna ponieważ dziadek już nie żyje, a to on mnie wychowywał razem z babcią. Kiedy wczoraj babcia zobaczyła Accorda zalała się łzami. Ja oczywiście też kiedy usłyszałem od babci słowa: „Dziadek byłby z Ciebie dumny”.

Samochód ma obecnie 310.000 przebiegu i mimo, że jest w pełni sprawny to aktualnie jest poddawany renowacji. Bartek pisze, że z racji dobrych kontaktów z pewnym autoryzowanym salonem Hondy silnik będzie regenerowany na oryginalnych częściach. Skrzynia biegów już teraz wjechała NOWA, lakier jest obecnie na ukończeniu. Wszystkie części zawieszenia zostały wymienione na nowe - rzecz jasna oryginalne. Ja w tym miejscu na pewno chylę czoło przed Panem Czesławem -nie oglądając się na innych na początku lat 90. dokonał jak najbardziej słusznego wyboru decydując się  na auto z Japonii. Jeździłem wielokrotnie Accordem tej generacji i po tylu latach ta konstrukcja wciąż pozytywnie zaskakuje o czym pisałem TUTAJ. W pierwszej połowie lat 90. to musiał być prawdziwy sztos.

Swoją drogą to Pan Czesław nigdy nie miał innego auta niż właśnie japońskiego.

Rewelacyjna historia - czekamy na zdjęcia jak będzie już skończony :)