WYWIAD ZE ZŁOMBIAKIEM: VW Santana/Passat B2 1982 by Piotrek

Witam. Dziś poznamy bolid, którym na co dzień porusza się Piotrek, którego to zdjęcia możecie podziwiać na szrociakach głównie w kolejnych Przeglądach Żelaza Wrocławskiego. Bolidem tym będzie VW Santana/Passat B2 z 1982 roku zwany w Polsce Szczupakiem. To właśnie m.in. temu modelowi VW zawdzięcza tak dobrą opinię, którą (trochę niesłusznie) cieszy się w naszym kraju po dziś dzień. Było to solidne żelazo, które swoją bezawaryjność udowadniało po wielokroć - co nie jest już takei oczywiste w przypadku nowszych wypustów. 
Od razu wyjaśniam też małe zamieszanie związane z nazwą samochodu. VW wymyślił sobie dziwny myk - Passat B2 w wersji trójbryłowej został wyróżniony nazwą "Santana". Pozostałe wersje nadwoziowe były określane tradycyjnie, czyli jako Passat. Nie do końca rozumiem po co to zrobili ale niech tak będzie. 

Co do konkretów - omawiany Szczupak wyposażony jest w motur o pojemności 1,6 litra i manualną skrzynie biegów i podobno jest dosyć ekonomiczny.

Na pewno duży w tym udział opcjonalnego pakietu nazywanego "Formel E", wprowadzonego jako skutek kryzysu naftowego. Miał on za zadanie zminimalizowanie zużycia paliwa.

Cytując za Wikipedią na Formel E składały się:

• przekonstruowany zestaw wskaźników - w górnej części znajdował się wskaźnik aktualnego spalania oraz specjalna kontrolka z symbolem strzałki, jej świecenie oznaczało jazdę ekonomiczną
• system start-stop - w manetce wycieraczek został umieszczony przycisk STOP. Stojąc np. na światłach lub w korku można było nacisnąć przycisk STOP i silnik zatrzymywał się. Ponowne uruchomienie silnika następowało przy jednoczesnym wciśnięciu pedału sprzęgła oraz gazu lub poprzez przekręcenie stacyjki w pozycję start.

Muszę przyznać, że zwłaszcza to drugie rozwiązanie robi wrażenie, gdyż było one, jak na owe czasy, bardzo nowoczesne. Dopiero teraz staje się ono standardem w wielu aktualnie oferowanych samochodach. 

W Szczupaku Piotrka widzę tylko pierwszy element tego systemu (drugi był opcją tylko na niektóre rynki) i z moich jazd tym autem wyszło, że działo on trochę inaczej - według mnie żółta lampka podpowiada, w którym momencie należy zmienić bieg na wyższy chcąc jechać ekonomicznie. Znam takiego "asystenta zmiany biegów" choćby z obecnie produkowanego Mastera, tyle, że tam dostajemy również informację o najkorzystniejszym momencie redukcji biegu. 

Kolejną ciekawostką jest fakt, iż do tej pory produkuje się ten model w Chinach pod nazwą Santana 2000/3000, co widziałem na własne oczy i przedstawiałem w relacjach z Pekinu.

No dobra - koniec zanudzania - zobaczmy go.

Nawet kolor ma trochę szczupakowy

Długi ogon

Wydatny pysk skrywający niezbyt dobrze usytuowany silnik - niemal przed przednią osią

Zawsze podobał mi się design deski rozdzielczej w tych samochodach - zwłaszcza w połączeniu z jasną welurową tapicerką

Mieszek drążka zmiany biegów wykorzystujący XVI wieczną sakiewkę wykonaną z krogulczych żołądków to niewątpliwie jeden z atrakcyjniejszych akcentów wnętrza pojazdu

Tak samo jak ten detal - skrytka na fabryczne instrukcje i książkę pojazdu

Patent wyprowadzający w pole wszystkie fotoradary

Gruszka z Citroena HA HA HA

Liście rozkładając się stopniowo tworzą specyficzną maź konserwującą okolice podszybia

Wzmiankowana powyżej kontrolka jazdy ekonomicznej

Podsufitce trochę się obwisło - ale, jak widać, VW przewidział to już na etapie projektowania

Cały samochód był już malowany, może nawet więcej niż raz. Szczytem szczytów były resztki taśmy maskującej pozostawionej przez niedbałego lakiernika w okolicy wlewu paliwa

A oto Ci on - kierownik Santany

Teraz czas na kilka pytań do właściciela.

1.Jak długo posiadasz tego Szczupaka i czemu akurat on?

Posiadam go od 14 lutego br., czyli było nie było, dość krótki "okres czasu". Szukałem jakiegoś materiału na pierwszy samochód i jak to często bywa w takich sytuacjach, wcale nie brałem pod uwagę klasyka. To znaczy, chciałem zanabyć jakiś leciwy wehikuł, tyle że nie łudziłem się zanadto co do realności takich planów. Aż tu nagle znalazłem w necie ogłoszenie o sprzedaży Santany '82 za 3 900. Więc skonsultowałem to z familią i pojechałem z ojcem obejrzeć to cudo. Okazało się, że w stanie idealnym bynajmniej nie jest, ale ów VW był pieczołowicie konserwowany i zadbany. Z Francji, drugi właściciel od 1991, pierwszy w kraju. Czegóż więcej chcieć? ( Wina, kobiet i śpiewu - przyp. red.)

2. Co uznajesz za jego największą wadę?

Na pewno jest nią... Stan wiedzy poprzedniego właściciela na temat tego pojazdu. Gdybym miał respektować jego rady odnośnie eksploatacji Szczupaka, to auto prawdopodobnie już by wyciągnęło koła. Inna sprawa, że poleceni przez niego spece mają pojęcie co gdzie w tym aucie piszczy, więc nie ma tragedii. Pan Pękalski jeździł tym samochodem przez 23 lata, więc nie wiem, skąd np. pomysł, że 32-letnia uszczelka pod gaźnikiem się "ułoży" i nie trzeba jej wymieniać. Ale już nie będę się zżymać, bo wyjdę na chama zbolałego. Z wad to jeszcze może lekko bijąca kierownica, co niedługo się zrobi, słabe podświetlenie zegarów i schowek, który potrafi się otworzyć w czasie jazdy. No i jeszcze to, że biegi nie zawsze wchodzą precyzyjnie.

3. Co uznajesz za jego największa zaletę?

Mało pali. Serio. Jak się wrzuci piątkę, a robi się to powyżej 60/70 km/h, potrafi zejść poniżej 4 litrów na 100 kilometrów! To zasługa systemu Formel E, który to był też montowany w Passatach B2, czyli w zasadzie w bliźniaczych Volkswagenach. W mieście pali ok. 8 litrów, a na trasie - 6, lecz jak już wspominałem, jest w stanie ciągnąć mniej. To ważne, bo ten jegomość kula się na benzynie, a wiadomo że tania to ona bynajmniej nie jest.

4. Co Ci w nim najbardziej wkurwia?

Oto jest pytanie. Sam nie wiem. Obiektywnie naprawdę trudno orzec. Czasem w zimne dni trochę się krztusi, ale to wynika z tego, że trzeba dać mu chwilę na rozgrzanie się silnika. Zresztą to chwilowe. A przeszkadza mi to, ponieważ jako jeszcze nie dość wprawny kierowca obawiam się, czy tym razem nie będzie to znak do wezwania lawety...

5. Jakie masz plany związane z tym samochodem?

Jeździć aż odpadną koła (śmiech)! A na poważnie: używać na co dzień, jako i teraz robię i dbać, by jak najdłużej był w dobrym stanie technicznym oraz wizualnym.

 
6. Miałeś jakieś przygody z nim związane?
No ba. Dwa razy zahaczyłem podwoziem o glebę. Raz na stacji benzynowej przy "Leklerku", a drugi auto miało bliski kontakt podwozia z asfaltem przy zjeździe do lasu. W żadnym z tych przypadków nic się na szczęście nie stało. Inaczej ma się sprawa z cofaniem podczas ulewy. Na Lipie Piotrkowskiej niemal skasowałem znak przymocowany do betonowego słupa. Auto ma hak, więc lekko wgniótł się tylko błotnik, minimalnie.

 
7. Czy zwraca na siebie uwagę ludzi?
Tak, zarówno kierowcy jak i piesi często się za nim oglądają, czego się nie spodziewałem, jeśli mam być szczery. Raz pod Tesco dwóch studentów wokół niego się krzątało, zobaczyłem to z pewnej odległości. Raczej nie focili, ale z pewnością oglądali.

Dzięki za wywiad.