PRAWDZIWA PATYNA: Studebaker Dictator / Director

Podczas przechadzania się między wypucowanymi Rollsami, Bentleyami, czy Citroenami TA na MotoClassic Wrocław 2013 trafiłem na jeden samochód który wyraźnie się od nich różnił w warstwie ogólnego stanu i prezencji. Był to cudownie spatynowany Studebaker, lecz nie wiedziałem wtedy dokładnie jaki to model. Po przetrząśnięciu źródeł wszystko stało się jasne - to Studebaker Dictator produkowany w latach 1927 -1937. Wspaniała nazwa, lecz jej etymologia jest inna niż mogło by się to wydawać. Nie był to wg. producenta woź tak wystrzałowy, że mogli nim jeździć tylko dyktatorzy. Studebaker chciał zakomunikować nazwą - nasze auto wyznacza standardy (dictate the standard), które to inne marki muszą dopiero gonić. Z czasem nazwa okazała się trochę problematyczna.

Czy tylko ja widzę tu wkurzoną monobrew nad oczkami?

Ten zabieg z atrapą zachodzącą płynnie na boki klinowatej maski jest po prostu genialny. Poza tym wyrastające z boku nadwozia kroplowe reflektory dodają mu wiele uroku. Widać to lepiej na tym zdjęciu, które ukradłem z internetu:

Dictator był najtańszym samochodem w ówczesnej ofercie Studebakera, a więc ustępował cenowo takim modelom jak Commander i President. Oferowano go z 6 i 8 cylindrowymi silnikami, przy czym ten większy pysznił się mocą całych 70 koni mechanicznych. Najciekawsza historia z tym autem wiąże się z jego nazwą, a konkretnie z małym zamieszaniem jakie wprowadziła w Europie. W tamtym okresie z oczywistych powodów nie kojarzyła się zbyt dobrze a Studebaker chcąc dalej sprzedawać swoje auta na Starym Kontynencie wybrnął z tego popisowo - przemianowując auto z Dyktatora na Dyrektora.

Szyba przyciemniona wiekiem

Podesty służą do gromadzenia odpadających kawałków poszycia. Później można je zmieszać ze szpachlą i z powrotem nałożyć na nadwozie, zachowując 100% oryginalności. Sprytne

Wnętrze zachowało wspaniały klimat oryginalności

Masthew na sezon 2014 - lakier 3D

Co Pan zgłupiał, żeby takim gratem pakować się na zlota? - Oj tam, oj tam, brakuje tylko kawałka tyłu, a Pan robi tyle hałasu

Wychodzi na to, że auto było pierwotnie w rdzawym lakierze

Kolejny plus dla organizatorów MC, że oprócz wychuchanych klasyków dopuścili do udziału w wystawie też takie samochody jak powyższy Studebaker. Skupiał on wzrok odwiedzających równie mocno co Gullwing, co najlepiej świadczy o trafności decyzji. Zabytkowa motoryzacja to też rdza i patyna. Podsumowując - mając na uwadze postęp jaki dało się zaobserwować podczas tej edycji w stosunku do poprzedniej to za rok czeka nas na prawdę tłusta impreza.